fresh-education
Συνοπτική εισήγηση για τη σημασία των ευρωπαϊκών προγραμμάτων Erasmus+ KA1 και ΚΑ2 στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός,
Δ/ντρια 5ου ΓΕΛ Τρικάλων
Αλληλεπίδραση, διεθνική συνεργασία, παραγωγή υψηλής ποιότητας καινοτόμων προϊόντων: Τα Erasmus+ KA1 και ΚΑ2 ανοίγουν δρόμους, αλλάζουν ζωές, αφού δίνουν ευκαιρίες στα άτομα που συμμετέχουν να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να αναπτυχθούν ως Ευρωπαίοι πολίτες και να αναπτύξουν μια διεθνή οπτική και προοπτική.
Ο σχεδιασµός αυτός πρέπει να οδηγεί στη διαµόρφωση ενός εκπαιδευτικού συστήµατος το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται στη δυναµική των καιρών και να απαντά στις προκλήσεις της εποχής µας, καθώς η βασική διαµόρφωση του ισχύοντος εκπαιδευτικού συστήµατος απαιτεί γενναίες προσαρµοστικές αλλαγές.
Επιπλέον, όπως συµβαίνει µε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, η σύνθεση της ελληνικής κοινωνίας µεταβάλλεται συνεχώς, εµπλουτιζόµενη µε άτοµα και φορείς διαφορετικών γλωσσικών και πολιτισµικών παραδόσεων, µε αποτέλεσµα την αύξηση της πολιτισµικής ποικιλότητας, κατάσταση που µπορεί να θεωρηθεί υγιής υπό το πρίσµα της αναζωογόνησης των κυρίαρχων παραδόσεων. Η πραγµατικότητα αυτή επιβάλλει στον κάθε πολίτη να αποδέχεται και να σέβεται την πολιτισµική ετερότητα των συµπολιτών του, ώστε όλοι να ζουν αρµονικά σε ένα περιβάλλον πολιτισµικής, εθνικής και γλωσσικής πολυµορφίας. Η κατάσταση αυτή απαιτεί την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, δεξιοτήτων επικοινωνίας, συνεργασίας και συµµετοχής όλων στις σύγχρονες κοινωνικές εξελίξεις. Για την οµαλή κοινωνική ένταξη κάθε ατόµου απαιτείται η ανάπτυξη της ικανότητας «επικοινωνίας» µε το κοινωνικό του περιβάλλον, τόσο µέσα από τη γνώση της µητρικής του γλώσσας, αλλά και άλλων γλωσσών, όσο και µέσα από την ενηµέρωσή του για την ιστορία και την πολιτισµική παράδοση όχι µόνο της δικής του αλλά και των άλλων εθνικών, θρησκευτικών και πολιτισµικών οµάδων. Απαραίτητη είναι, επίσης, η ανάπτυξη της ικανότητας κάθε ατόµου να εργάζεται σε οµάδες και να αξιοποιεί τις γνώσεις και τις δεξιότητές του για την επίτευξη συλλογικών στόχων.
Για την επίτευξη, εποµένως, αρµονικής κοινωνικής ένταξης και συµβίωσης, είναι απαραίτητο κάθε άτοµο να µάθει να συµβιώνει µε τους άλλους, σεβόµενο τον πολιτισµό και τη γλώσσα τους. Ταυτόχρονα, όµως, πρέπει να διατηρεί την εθνική και πολιτισµική του ταυτότητα µέσα από την ανάπτυξη της εθνικής, πολιτιστικής, γλωσσικής και θρησκευτικής αγωγής. Εξάλλου, αποτελεί θέση όλων των χωρών της Ε.Ε. η προστασία της ιδιαίτερης φυσιογνωµίας της εθνικής εκπαίδευσης και η αποδοχή των εθνικών ποικιλοµορφιών και, συνεπώς, των στοιχείων εκείνων, τα οποία συµβάλλουν στη διαµόρφωση της εθνικής και πολιτισµικής ταυτότητας του µαθητή – αυριανού πολίτη.
Τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά προγράμματα σχεδιάστηκαν για να ενισχύσουν τη συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, την ανταλλαγή επιτυχημένων πρακτικών και της ενίσχυσης της ευρωπαϊκής διάστασης στην εκπαίδευση.
Η ευρωπαϊκή συνεργασία και οι καινοτόμες διδακτικές και μαθησιακές προσεγγίσεις στοχεύουν επίσης στον εμπλουτισμό των Αναλυτικών προγραμμάτων και των μαθησιακών περιβαλλόντων, ώστε να αποτελέσουν μοχλό βελτίωσης της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Τα οφέλη είναι πολλαπλά τόσο για τους μαθητές όσο και τους εκπαιδευτικούς και αποδίδουν προστιθέμενη αξία και ποιότητα στην εκπαίδευση.
Οι 3 κατηγορίες των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων που υποστηρίζονται από την Ομάδα Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων αφορούν προγράμματα που διευκολύνουν, αναπτύσσουν και εφαρμόζουν στην πράξη εκπαιδευτικές μεθοδολογίες, σε πειραματικά ερευνητικά περιβάλλοντα με τη χρήση διαφόρων μαθησιακών εργαλείων και εργαλείων επικοινωνίας σε σχέση με τρεις παραμέτρους:
1. Τη μετακίνηση μαθητών και εκπαιδευτικών σε άλλες χώρες.
2. Την πρακτική άσκηση όπως για παράδειγμα σε μαθητές και μαθήτριες των Επαγγελματικών Λυκείων και
3. Την επιμόρφωση εκπαιδευτικών που διακρίνεται σε ατομική και ομαδική με σκοπό την επιμόρφωσή τους στα πλαίσια της Δια Βίου Μάθησης που καθορίζει το Υπουργείο Παιδείας.
Έτσι, η προστιθέμενη αξία που φέρνουν τα ΕΠ όσον αφορά την ποιότητα στην εκπαίδευση στα σχολεία φαίνεται: στη διεύρυνση των οπτικών παραστάσεων, γνώσεων και δεξιοτήτων που αποκτούν καθηγητές και μαθητές μέσω της άτυπης μάθησης με την επαφή και επικοινωνία σε νέα πολιτιστικά περιβάλλοντα, στις ξένες γλώσσες και πολιτιστικές κοινωνικές δεξιότητες που βγάζουν τον καθηγητή και την καθηγήτρια, το μαθητή και τη μαθήτρια από το μικρόκοσμο της σχολικής μονάδας, και στις εκπαιδευτικές πρακτικές που αναπτύσσονται, διαχέονται και εφαρμόζονται από τους εκπαιδευτικούς που επίσης συμβάλλουν στην πολλαπλασιαστική επιμόρφωση.
Η σχολική μονάδα πρέπει να αξιοποιεί όλους τους πόρους που είναι στη διάθεσή της. Σήμερα δεν έχουμε άλλα περιθώρια, οι πόροι έχουν λιγοστέψει. Η προστιθέμενη αξία των ευρωπαϊκών προγραμμάτων είναι καταγεγραμμένη στη ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία και επομένως αυτό που μένει είναι να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη από αυτήν τη δυνατότητα.
