ΑΔΙΠΠΔΕ: Σχολικές μονάδες έβαζαν υψηλό βαθμό σε δείκτες και έγραφαν τα ίδια

Διάδωσέ το

Η Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε. στην έκθεσή της (2018) αναφέρει  δύο προβλήματα, που ανέδειξε η μελέτη  της ( η μελέτη είναι για την  αυτοαξιολόγηση 2013-14 και στην έκθεση υπάρχουν προτάσεις για τη συνέχεια ) :

  στις αποτυπώσεις και αιτιολογημένες αποτιμήσεις των Δεικτών, σχολικές μονάδες, αρκέστηκαν, αποκλειστικά ή σε μεγάλο βαθμό, στη χρήση αποσπασμάτων πανομοιότυπης διατύπωσης, που προφανώς δεν διαμορφώθηκαν εντός σχολικής μονάδας.

 σε μερικές περιπτώσεις η αριθμητική αποτίμηση Δεικτών, που ήταν επιλογή της σχολικής μονάδας, είναι αρκετά υψηλότερη από εκείνη που θα ανέμενε κανείς για τους συγκεκριμένους Δείκτες με βάση τα αποσπάσματα πανομοιότυπης διατύπωσης που αξιοποιήθηκαν.

Το ακριβές απόσπασμα της έκθεσης της ΑΔΙΠΠΔΕ :

Ο MacBeath (2001:216), για να επισημάνει τον σημαντικό ρόλο του ψυχολογικού κλίματος και των στάσεων, σημειώνει τα εξής: «Η αυτοαξιολόγηση απευθύνεται κυρίως σε δυναμικά σχολεία … τα οποία έχουν τη δυνατότητα να είναι τολμηρά και να πειραματίζονται. Δεν έχει όμως την ίδια αποτελεσματικότητα σε σχολεία που τους λείπει η αυτοπεποίθηση και προτιμούν να κρύβουν παρά να εκθέτουν τις αδυναμίες τους. Αυτά τα σχολεία …. έχουν ανάγκη από συνεχή εξωτερική υποστήριξη».

Με την εξωτερική υποστήριξη υπονοεί αυτή που προσφέρουν τα στελέχη αρμόδιων εκπαιδευτικών δομών, όπως των Περιφερειακών Κέντρων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕΚΕΣ), των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (ΚΕΣΥ) και των Κέντρων Εκπαίδευσης για την Αειφορία (ΚΕΑ).

Για παράδειγμα, ένα ενδεικτικό πρόβλημα, που ανέδειξαν τα στοιχεία της παρούσας μελέτης, είναι ότι υπήρξαν και σχολικές μονάδες που δεν εξέτασαν σε βάθος πτυχές της δικής τους εκπαιδευτικής πραγματικότητας, δεδομένου ότι στις περιγραφικές αποτυπώσεις και αιτιολογημένες αποτιμήσεις των Δεικτών αρκέστηκαν, αποκλειστικά ή σε μεγάλο βαθμό, στη χρήση αποσπασμάτων πανομοιότυπης διατύπωσης, που προφανώς δεν διαμορφώθηκαν εντός σχολικής μονάδας, επιλογή η οποία περιόρισε τον αυθεντικό παιδαγωγικό λόγο της σχολικής μονάδας, ο οποίος προκύπτει ως σύνθεση του συλλογικού προγραμματισμού, του προβληματισμού και του αναστοχασμού του προσωπικού της σχολικής μονάδας και, με την έννοια αυτή, αποτυπώνει τις ιδιαιτερότητές της, καθώς και τις προτεραιότητές της, στους υπό εξέταση τομείς.

Με δεδομένο ότι η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας αξιοποιείται ως πλαίσιο θεσμοθέτησης του επαγγελματικού διαλόγου και της συνεργατικής δράσης για την αντιμετώπιση των αναγκών και των προβλημάτων της (Chapman & Sammons, 2013:12), τέτοιου είδους πρακτικές περιορίζουν τις ενδογενείς δυνατότητες του σχολείου, ως επαγγελματικής κοινότητας μάθησης, για στοχαστικό διάλογο, συνεργασία και κριτικό αναστοχασμό, δυνατότητες τις οποίες, αδιαμφισβητήτως, έχουν τα σχολεία, όπως, άλλωστε, διαπιστώθηκε από τις εξειδικευμένες περιγραφικές αποτυπώσεις και τις αιτιολογημένες αποτιμήσεις των υπολοίπων σχολικών μονάδων.

Ενδεικτική αυτής της κατάστασης είναι, μεταξύ άλλων, η χαρακτηριστική διαπίστωση ότι σε μερικές περιπτώσεις η αριθμητική αποτίμηση Δεικτών, που ήταν επιλογή της σχολικής μονάδας, είναι αρκετά υψηλότερη από εκείνη που θα ανέμενε κανείς για τους συγκεκριμένους Δείκτες με βάση τα αποσπάσματα πανομοιότυπης διατύπωσης που αξιοποιήθηκαν.

Βέβαια, στις εν λόγω περιγραφικές αποτυπώσεις και αιτιολογημένες αποτιμήσεις , με την σχεδόν πανομοιότυπη διατύπωση, γίνεται αναφορά σε υπαρκτά και σοβαρά προβλήματα του κοινωνικού και του εκπαιδευτικού συστήματος, τα οποία, όπως τονίζουν, λειτουργούν δεσμευτικά για το σχολείο και το καθιστούν προγραμματισμένο φορέα κοινωνικής αναπαραγωγής. Επιπλέον, επισημαίνουν πως τη θέση του σχολείου επιδεινώνουν προβληματικές καταστάσεις, όπως είναι, μεταξύ άλλων, η ελλιπής χρηματοδότηση, η ανεπάρκεια στις υλικοτεχνικές υποδομές, η υποστελέχωση, η ανεργία των γονέων και τα υπερφορτωμένα Προγράμματα Σπουδών.

Οι παραπάνω ελλείψεις είναι υπαρκτές, επιδεινώθηκαν στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης και, όντως, δυσχεραίνουν, χωρίς, όμως, να ακυρώνουν τον παιδαγωγικό ρόλο και τις δυνατότητες του σχολείου.
Οι προβληματισμοί για τις επιδράσεις του κοινωνικού συστήματος στη διαμόρφωση του κοινωνικού ρόλου του σχολείου, που αναδεικνύονται με διαφορετικούς τρόπους και διατυπώσεις από αρκετές σχολικές μονάδες, απασχολούν διαρκώς την παιδαγωγική βιβλιογραφία.

Τι προτείνει η ΑΔΙΠΠΔΕ για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ  Επιμόρφωση εκπαιδευτικών σε μοντέλα διδασκαλίας, γλώσσα ,αξιολόγηση μαθητή και κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξη

Για παράδειγμα, ο Giroux (1983:260), ένας από τους σημαντικούς παιδαγωγούς, αναφέρει τα εξής χαρακτηριστικά για τη σχέση κυρίαρχης κοινωνίας και σχολείου και τις δυνατότητες δράσης του σχολείου:

«Τα σχολεία δεν καθορίζονται αποκλειστικά από τη λογική του χώρου εργασίας ή της κυρίαρχης κοινωνίας, δεν είναι μόνο οικονομικοί θεσμοί, αλλά είναι και πολιτικοί, πολιτιστικοί και ιδεολογικοί χώροι που υπάρχουν κάπως ανεξάρτητα από την καπιταλιστική οικονομία της αγοράς. Φυσικά, τα σχολεία λειτουργούν εντός των ορίων που θέτει η κοινωνία, αλλά λειτουργούν εν μέρει για να επηρεάσουν και να διαμορφώσουν αυτά τα όρια, είτε είναι οικονομικά, ιδεολογικά ή πολιτικά.»

Δείτε επίσης

Ολυμπιακή Παιδεία – 4η Ολυμπιακή Εβδομάδα στα σχολεία

Διάδωσέ το Υλοποίηση εκπαιδευτικού προγράμματος «Ολυμπιακή Παιδεία – 4η Ολυμπιακή Εβδομάδα στα σχολεία» για μαθητές/τριες …

3 Σχόλια

  1. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

    Πώς είναι δυνατόν ο MacBeath (2001:216),
    ΤΟ 2016 λέγοντας ότι τα σχολεία “έχουν ανάγκη από συνεχή εξωτερική υποστήριξη».
    να υπονοεί “αυτή που προσφέρουν τα στελέχη αρμόδιων εκπαιδευτικών δομών, όπως των Περιφερειακών Κέντρων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕΚΕΣ), των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (ΚΕΣΥ) και των Κέντρων Εκπαίδευσης για την Αειφορία (ΚΕΑ)”
    ΕΝΩ ΟΙ ΔΟΜΕΣ ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΣΥΣΤΑΘΕΙ.
    Τα παμονοιότυπα κείμενα των σχολείων τα υπαγόρευσε η ΔΟΕ και η υποστήριξη θα γινόταν από τους Σχολικούς Συμβούλους που τα συνδυκαλιστικά όργανα δεν άφησαν να το κάνουν (ούτε ενημερώσεις, ούτε επιμορφώσεις μας επέτρεψαν να κάνουμε για το θέμα της αυτοαξιολόγησης Σχολικής Μονάδας) και διέγραψαν τα στελέχη που προέβησαν στην εκπλήρωση της υποχρέωσής τους αυτής.
    ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΡΑΥΓΑΛΕΕΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ ΚΑΙ ΛΑΘΗ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ!

  2. Τα φληναφήματα της ΑΔΙΠΠΔΕ είναι ακριβώς αυτό:
    1) χρήση αποσπασμάτων πανομοιοτύπου διατυπώσεως και
    2) άσχετη, αυθαίρετη αποτίμηση δεικτών.

    ΔΕΝ εκπλήσσομαι. Όταν ακολουθεί κανείς τον τυφλοσούρτη παραγωγής εργασιών για να μη κινδυνεύει να κατηγορηθεί για λογοκλοπή, τέτοιες αρλούμπες γράφει.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *