Ασφαλιστικό: Τι ισχύει – οδηγίες για τους/τις εκπαιδευτικούς.

 

‘Έχουν περάσει 2,5 χρόνια από την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου (4387/2016), και επιβεβαιώνεται καθημερινά η θέση για «νόμο – λαιμητόμο», που ταυτόχρονα αποτελεί τη μέχρι σήμερα κορύφωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης, καθώς ενσωμάτωσε όλες τις μέχρι τότε ανατροπές σε βάρος ασφαλισμένων και συνταξιούχων και καταδίκασε τις νέες γενιές να λαμβάνουν στο τέλος του εργασιακού τους βίου συντάξεις φτώχειας.
Ο νέος νόμος, με τη δημιουργία της «νέας αρχιτεκτονικής του Ασφαλιστικού», που έλεγε τότε ο αρμόδιος υπουργός, δεν προσέθεσε απλά κάποιες νέες περικοπές στις συντάξεις, δεν επέφερε μόνο ορισμένες νέες χειρότερες αλλαγές σε πλευρές της Ασφάλισης. Το βασικό με το νέο νόμο είναι ότι αυτός σε βάθος χρόνου διαμορφώνει τις βάσεις ενός νέου, ακόμα πιο αντιδραστικού Ασφαλιστικού, οι συνέπειες του οποίου γίνονται κάθε μέρα όλο και πιο ορατές.

Αυτό αφορά όλες τις παραμέτρους του νέου Ασφαλιστικού, που επιγραμματικά είναι:

Α) Το «σπάσιμο» της παλιάς ενιαίας σύνταξης σε δύο τμήματα, στη λεγόμενη «εθνική» και την «ανταποδοτική». Με τον τρόπο αυτό, η «εγγύηση» του κράτους περιορίζεται μόνο στο τμήμα της «εθνικής σύνταξης», δηλαδή μόνο στο ποσό των 384 ευρώ όταν πρόκειται για 20ετία και στα 345 ευρώ στην περίπτωση της 15ετίας. Αυτό ακριβώς μαρτυρά και η δέσμευση της κυβέρνησης προς τους δανειστές ότι το 2025 η συνολική χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού δεν θα ξεπερνά το 4,8% του ΑΕΠ!
Β)  Τα νέα χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης που οδηγούν σε δραστικά μικρότερες συντάξεις στους νέους συνταξιούχους. Στο παλιό σύστημα, με 35 έτη εργασίας το ποσοστό αναπλήρωσης ήταν 70%, ενώ στο νέο σύστημα το ποσοστό αναπλήρωσης στην 35ετία μειώνεται στο 33,6%! Αντίστοιχα στην 20ετία το ποσοστό αναπλήρωσης είναι μόλις 16,77%. Επιπλέον, συρρικνώθηκε και ο συντάξιμος μισθός (πάνω στον οποίο υπολογίζεται το ποσοστό αναπλήρωσης για να βγει η σύνταξη), αφού πλέον είναι ο μέσος όρος των μισθών ολόκληρου του εργάσιμου βίου (μετά το 2002) και όχι ο μέσος όρος των μισθών της τελευταίας διετίας ή πενταετίας, όπως ίσχυε στο παλιό σύστημα.
Γ)  Το νέο καθεστώς των επικουρικών, που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου, ο οποίος ενσωμάτωσε παλιότερα νομοθετήματα, μαζί και την κατάργηση των κατώτερων ορίων, ωθεί τις επικουρικές συντάξεις προς εξαφάνιση.
Δ) Η κατάργηση των κατώτερων ορίων και στις κύριες, καθώς και του ΕΚΑΣ, χτυπά ειδικά τους χαμηλοσυνταξιούχους και όσους κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου τους δεν είχαν τη δυνατότητα να έχουν πολλά χρόνια ασφάλισης ή ο μισθός τους ήταν χαμηλός. Πρόκειται για ανατροπές που εκμηδενίζουν τα όποια στοιχεία εσωτερικής αλληλεγγύης είχε το προηγούμενο ασφαλιστικό σύστημα.

Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε:
— Την υπονόμευση της 15ετίας
— Τις νέες εγκληματικές προϋποθέσεις για τις συντάξεις χηρείας
— Τις ανατροπές στις αναπηρικές συντάξεις
— Τις νέες αυξημένες εισφορές για μεγάλα τμήματα ασφαλισμένων

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ  Τον Φάκελο Ασφαλιστικού
Τι ισχύει – οδηγίες για τους/τις εκπαιδευτικούς.