fresh-education
Πώς θα μπορούσε να είναι μια διαδικασία για την κατανομή τάξεων στο Δημοτικό σχολείο που θα στοχεύει σε καλύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα;
Μήπως πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στον νέο εκπαιδευτικό.
Στα τέλη Ιουνίου και σύμφωνα με την εγκύκλιο προγραμματισμού εκπαιδευτικού έργου 2018-2019 πολλοί Σύλλογοι Διδασκόντων θα προχωρήσουν σε κατανομή τάξεων.
Το θεσμικό πλαίσιο δεν προβλέπει με απόλυτη σαφήνεια τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η κατανομή τάξεων στο Δημοτικό Σχολείο.
Υπάρχουν όμως κάποιες, περισσότερο άτυπες, συγκεκριμένες κατευθύνσεις που ακολουθούν οι Σύλλογοι Διδασκόντων.
Είναι γνωστό επίσης ότι πολλοί συνάδελφοι με εμπειρία επιλέγουν τις “δύσκολες” τάξεις.
Διαβάσαμε την παρακάτω άποψη για το καταμερισμό των τάξεων στο Δημοτικό Σχολείο:
Κράτα μου μια Τριτούλα (Γ΄) !!!!!
Κράτα μου μια Τριτούλα (Γ΄) !!!!!
Ως πότε θα ανεχόμαστε η κατανομή των Τμημάτων στο Δημοτικό να γίνεται με βάση την αρχαιότητα, με αποτέλεσμα οι παλιοί να παίρνουν τα «καλά» και οι νέοι τα «δύσκολα» τμήματα ?????
ΚΛΗΡΩΣΗ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ….
Ξέρω την «υπηρεσιακή» απάντηση – ο Διευθυντής εισηγείται και ο Σύλλογος αποφασίζει – το ερώτημα είναι τι γίνεται όταν ο Διευθυντής εισηγείται κατανομή κατ’ αρχαιότητα και η πλειοψηφία όλων των Συλλόγων 12/θ σχολείων πόλης είναι «παλιοί»…..
Αλήθεια οι κ. Σχ. Σύμβουλοι ποια άποψη….. έχουν ?????
Υ.Γ. Κι εγώ «παλιός» …είμαι !!!!!
Διαβάστε: Οι νέοι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί και οι νέες ομάδες εκπαιδευτικών από Σεπτέμβρη
Μια άλλη άποψη: Καταμερισμός τάξεων στο Δημοτικό
Συνήθως η επιλογή τάξης στο Δημοτικό γίνεται με βάση την παλαιότητα: είτε επιλέγει πρώτος ο δάσκαλος με τα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας είτε επιλέγει πρώτος ο δάσκαλος που έχει οργανική θέση στο σχολείο και ταυτόχρονα τα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας, ενώ στη συνέχεια επιλέγουν οι αποσπασμένοι χρησιμοποιώντας και αυτοί φυσικά το κριτήριο της παλαιότητας.
Το αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις είναι κοινό:
οι δύσκολες τάξεις πέφτουν στα χέρια των άπειρων και οι εύκολες τάξεις στα χέρια των έμπειρων.
Είναι λίγο πολύ μια παγιωμένη διαδικασία, αλλά αυτό δεν εμποδίζει το ερώτημα να πλανάται:
Πόσο δίκαιος, ορθός, ηθικός είναι ο συγκεκριμένος τρόπος καταμερισμού των τάξεων;
Θα θέλαμε να εφαρμοστεί το ίδιο κριτήριο και στις τάξεις που φοιτούν τα παιδιά μας;
Θα θεωρούσαμε λογικό να το εφαρμόζουν και άλλοι επαγγελματικοί κλάδοι; Π.χ., οι εμπειρότεροι γιατροί να επιλέγουν τις απλούστερες περιπτώσεις, οι καλύτεροι πολιτικοί μηχανικοί να αναλαμβάνουν τα απλούστερα έργα; Και εν τέλει, μας τιμά ως κλάδο η συγκεκριμένη πρακτική;
Πιστεύω πως όχι.
Το θέμα όμως είναι με ποιον τρόπο είναι δυνατόν να επιλέγουν πρώτα οι άπειροι εκπαιδευτικοί και στο τέλος οι έμπειροι, ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες να παίρνουν τις ευκολότερες τάξεις οι πρώτοι παρά οι δεύτεροι, ενώ, παράλληλα, η διαδικασία επιλογής να παραμένει σχετικά δίκαιη και αντικειμενική.
Αυτό το ερώτημα με απασχολούσε καιρό τώρα· μα τελικά η λύση ήταν μπροστά στα μάτια μου:
να χρησιμοποιηθεί το ίδιο κριτήριο, αλλά να αντιστραφεί η σειρά· να επιλέγουν πρώτα οι νεότεροι και μετά οι παλαιότεροι.
Βεβαίως θα μου πείτε, και θα συμφωνήσω μαζί σας, τα χρόνια υπηρεσίας δε σε κάνουν και καλό δάσκαλο ούτε είναι το μόνο κριτήριο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε τον τρόπο με τον οποίο επιλέγονται τα στελέχη της εκπαίδευσης.
Και πάλι θα επέλεγαν πρώτοι αυτοί με τα λιγότερα προσόντα. ….Το θέμα είναι να αντιστραφεί η σειρά. Πρώτα επιλέγουν οι άπειροι και μετά οι έμπειροι.
Έχω στον νου μου διάφορες αντιρρήσεις. Όσοι αποφασίσετε να τις εκφράσετε, μπείτε για μια στιγμή στη θέση του αδύναμου μαθητή.
Ποιον θα θέλατε να είχατε δάσκαλο; Τον έμπειρο ή τον άπειρο;
από https://mcsotos.wordpress.com
